جهانی شدن و شهرنشینی باعث همگن شدن مناظر شهری در سراسر جهان می شود. گیاهان و جانوران شهرها در نقاط مختلف جهان صرف نظر از جغرافیا و آب و هوا بسیار شبیه به هم هستند.
یکی از قدرتمندترین نمادهای مناظر مدرن شهری،چمن مصنوعی قابل شستشو است. فقط چند گزینه مدیریتی برای چمن های شهری وجود دارد، صرف نظر از اینکه چگونه از آنها استفاده می شود و در کجای شهر قرار دارند.
امروزه، چمنزارها بیشتر فضاهای سبز شهرها (70 تا 75 درصد) را اشغال میکنند و در باغهای خصوصی جلو و عقب، پارکهای عمومی، گورستانها، زمینهای گلف و در کنار جادهها قرار دارند.
بیشتر مردم جهان غرب، چمنزارها را عنصری «طبیعی» و حتی اجباری از منظر شهری میدانند، بدون اینکه ارزشهای اجتماعی، نمادین، اکولوژیکی یا زیباییشناختی آنها را زیر سؤال ببرند.
در این مقاله، چارچوب مفهومی و رویکردهای روششناختی مورد استفاده در یک پروژه همکاری بینرشتهای در حال انجام شامل ذینفعان برای مطالعه چمنزارها در سوئد بهعنوان یک پدیده اجتماعی و زیستمحیطی مورد بحث قرار میگیرد.
هدف کلی درک نقش چمن در برنامه ریزی، طراحی و مدیریت شهری پایدار است. رویکرد فرا رشته ای به ما امکان تبادل دانش بین رشته های علمی را می دهد.
بر مطالعات هر موضوع در طول پروژه تأثیر بگذاریم و به درک چند بعدی از چمن به عنوان یک پدیده دست یابیم. مشارکت و همکاری نزدیک سهامداران در پروژه به ما این امکان را میدهد.
اطلاعات دست اولی در مورد مسائل برنامهریزی مرتبط با چمنزارها و دادههای برنامهریزی موجود از شهرها به دست آوریم و به جای توصیههای نظری، بر جنبههای اجرایی واقعی تمرکز کنیم.
ورودی هایی که به محیط زیست و سلامت ما آسیب می زند. تا همین اواخر، ماشین های چمن زنی از مقررات EPA در مورد استانداردهای آلایندگی حذف شده بودند و متعاقباً یک ماشین چمن زنی به طور متوسط در یک ساعت به اندازه 34 ماشین آلاینده تولید می کند.
ابزارهای باغبانی گازسوز به طور کلی 5 درصد از کل آلودگی هوا در ایالات متحده را تشکیل می دهند. آلودگی آب نیز یک مشکل است زیرا مواد شیمیایی مورد استفاده برای تصفیه چمن ها در طوفان باران می ریزند، به زهکش های طوفان و در نهایت به آب های طبیعی ما سرازیر می شوند.